جراحی ایمپلنت دندان رویه‌ای است که طی آن ریشه‌ی دندان با پایه و پیچ های فلزی جایگزین شده و دندان های آسیب دیده یا از دست رفته نیز با دندانهای مصنوعی که ظاهر و عملکردی بسیار شبیه به دندانهای واقعی دارند، جایگزین می شوند. ایمپلنت می تواند جایگزین مناسبی برای پروتزها (دندان مصنوعی) و بریج‌های دندانی باشد که به خوبی سر جای خود قرار نمی‌گیرند و به اصطلاح فیت نمی شوند. همچنین زمانی که فقدان ریشه ی طبیعی دندان اجازه نمی دهد که پروتز مصنوعی یا بریج دندانی استفاده شود، ایمپلنت دندان می تواند جایگزین مناسبی برای این روش‌ها باشد.
ایمپلنت دندان چیست؟
امروزه ایمپلنت دندان روشی استاندارد در حوزه دندانپزشکی در نظر گرفته میشود که از آن به عنوان راه حلی برای جایگزینی دندانهای از دست رفته استفاده میشود. در ایمپلنت دندان قطعه‌ای بنام فیکسچر به عنوان ریشه، طی جراحی در استخوان فک قرار میگیرد و با گذشت چندین ماه با استخوان فک ادغام می شود. از این رو، ایمپلنت دندان به عنوان جایگزینی برای ریشه‌ی طبیعی از دست رفته‌ی دندان عمل می کند و به نوبه‌ی خود این “ریشه مصنوعی دندان” برای ثابت نگه داشتن دندان یا بریج دندانی استفاده می شود. اتصال ایمپلنت دندان به استخوان فک، شباهت زیادی به ریشه‌ی طبیعی دندان دارد چرا که با این روش دندان کاشته شده می تواند بدون تاثیر بر دندانهای مجاور بایستد و ثبات و استحکام بالایی نیز داشته باشد. اکثریت ایمپلنت‌های دندانی از جنس تیتانیوم ساخته می شوند که این امر موجب می شود بدن آنها را به عنوان یک جسم خارجی شناسایی نکند تا بتوانند با استخوان فک ادغام شوند. به لطف پیشرفت علم و تکنولوژی، امروزه نتایج کاشت ایمپلنت‌های دندانی بهبود زیادی یافته است، بطوریکه نرخ موفقیت این روش به حدود ۹۸٪ رسیده است.
چرا به ایمپلنت دندان نیاز دارید؟
برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته و یا برای کل دندان ها، می توان از روش ایمپلنت دندان استفاده کرد. هدف از جایگزینی دندان در حوزه‌ی دندانپزشکی، بازیابی عملکرد و همچنین زیبایی ظاهری است.
وقتی صحبت از جایگزینی دندان می شود، به طور کلی، سه گزینه وجود دارد:
- پروتز متحرک دندان (دندان مصنوعی کامل یا پروتز جزئی)
- بریج دندانی ثابت (سیمانی)
- ایمپلنت دندان
پروتزها (دندان مصنوعی) گزینه ی مقرون به صرفه‌تری برای جایگزینی دندانهای از دست رفته هستند اما به دلیل متحرک بودنشان محبوبیت چندانی ندارند. گذشته از این موضوع، دندان مصنوعی می تواند بر طعم و تجربه‌ی حسی فرد از غذا نیز تاثیر بگذارد.
رایج‌ترین گزینه ی ترمیمی و جایگزینی دندانهای از دست رفته قبل از ایمپلنت، بریج‌های دندانی بود. اما عمده ایراد بریج‌های دندانی نیز این است که در این روش هیچ ریشه‌ای وجود ندارد و بریج‌ها برای حمایت، به دندانهای طبیعی مجاور وابسته هستند. اما ایمپلنت توسط استخوان فک پشتیبانی می شود و به دندانهای طبیعی مجاورت خود تاثیری نمی گذارد. انتخاب هر کدام از این گزینه‌های ترمیمی و جایگزینی دندان، به عوامل و فاکتورهای متعددی بستگی دارد. فاکتورهایی که در انتخاب ایمپلنت دندان باید در نظر بگیرید عبارتند از:
- موقعیت یا محل دندان و دندانهای از دست رفته.
- حجم و کیفیت استخوان فک، که ایمپلنت دندانی در آن قرار می گیرد.
- سلامتی بیمار
- هزینه ایمپلنت
- تمایل و ترجیح خود بیمار
جراح دندان ناحیه ای که باید ایمپلنت در آن قرار بگیرد را از لحاظ بالینی بررسی و ارزیابی میکند تا ببیند آیا بیمار کاندید مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندانی است یا خیر.
انتخاب ایمپلنت به عنوان روشی برای جایگزینی دندانهای از دست رفته، مزایای متعددی نسبت به سایر روش‌ها و گزینه‌ها دارد. ایمپلنت بطور کلی روشی اصولی تر و محافظه‌کارانه تری برای جایگزینی دندانهای از دست رفته است، چرا که در این روش میتوان بدون آسیب رساندن یا ایجاد تغییر در دندانهای مجاور، دندان از دست رفته را جایگزین کرد. علاوه بر این، از آنجایی که ایمپلنت با ساختار استخوان ادغام می شود، در نتیجه بسیار پایدارتر است و میتواند حس و ظاهر دندانهای طبیعی را داشته باشد.
فواید و مزایای ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان همانند دندان های طبیعی عمل می کنند.
یکی از بزرگترین مزایای ایمپلنت این است که کاشت آنها موجب بازیابی قدرت جویدن می شود. به طوری که، اکثریت بیماران نمی توانند تفاوت بین عملکرد دندانهای طبیعی خود و دندان کاشته شده به روش ایمپلنت را حتی تشخیص دهند. ایمپلنت قابلیت این را دارد که شخص بطور کاملا عادی و طبیعی با آنها غذا بخورد، مسواک بزند و حتی نخ دندان استفاده کند.
ایمپلنت می تواند به صورت مادام العمر، دوام و ماندگاری داشته باشد.
در حالی که بریج‌های دندانی ممکن است تا حدود ۱۰ سال یا شاید بیشتر دوام داشته باشند، اما ایمپلنت‌های دندانی می توانند به صورت مادام العمر دوام داشته باشند. ایمپلنت‌ها از تیتانیوم ساخته می شوند و با استخوان فک ادغام می شوند. این بدان معناست که بدن آنها را پس نمی زند. به طور کلی، ایمپلنت مجموعه‌ای از دندانهای ثابت و قدرتمند را جایگزین دندانهای از دست رفته می کند.
ایمپلنت دندان از تحلیل استخوان فک جلوگیری می کند.
زمانی که ریشه دندان (یا ایمپلنت) وجود نداشته باشد که استخوان فک را تحریک کند، این حالت موجب تحلیل استخوان فک خواهد شد. در هر نقطه از دهان که دندانی وجود نداشته باشد، استخوان فک به دلیل وجود این فضای خالی و به دلیل عدم تحریک، تحلیل رفته و از بین خواهد رفت. اگر با از دست رفتن دندان، این ناحیه طی یک سال با ایمپلنت جایگزین نشود، استخوان فک در این ناحیه ۲۵ درصد از حجم خود را از دست خواهد داد و این تحلیل استخوانی در طول سال‌های بعدی نیز ادامه خواهد داشت.
پروتزها یا دندانهای مصنوعی حتی می توانند این روند تحلیل استخوان فک را تسریع کنند. چرا که در اغلب موارد شل میشوند و به برجستگی استخوانی ساییده میشوند و بتدریج موجب از بین رفتن آن میشوند. اما از آنجایی که در ایمپلنت هم ریشه و هم دندان جایگزین می شوند، جویدن به حالت عادی بازمیگردد و تحریک لازم برای رشد استخوان فک ایجاد می شود.
ایمپلنت های دندانی موجب ثبات دندان های مجاور می شوند.
وجود شکاف بین دندان‌ها موجب می شود تا سایر دندانهای مجاور به صورت کج به سمت این شکاف حرکت کنند. طی این جابجایی، دندانهای شما از موقعیت خود خارج می شوند و این امر می تواند بر توانایی گاز گرفتن، جویدن و حتی بر ظاهر دندان‌ها نیز تاثیر منفی داشته باشد. همچنین این امر می تواند روند جایگزینی دندان‌ها را نیز دشوار کند. بایت ضعیف میتواند منجر به مشکلاتی نظیر درد مفصل گیجگاهی- فکی (TMJ) و حتی سردرد نیز بشود.
ایمپلنت دندان می تواند به شما کمک کند تا از بیماری لثه خلاص شوید.
شکاف حاصل از فقدان دندان می تواند به عنوان یک حفره برای غذا و باکتری عمل کند و منجر به بیماری لثه شود.
ایمپلنت های دندانی از افتادگی صورت و بروز علائم پیری زودرس جلوگیری کنند.
افتادگی صورت میتواند در پی تحلیل استخوان فک و از دست دادن دندان ایجاد شود. در این حالت یک سوم تحتانی صورت شروع به افتادگی میکند و فاصله‌ی بین نوک بینی و چانه بتدریج کم میشود. در پی این تغییرات، چین و چروک زیادی در اطراف دهان ایجاد می شود، لب ها نازک تر شده و چانه نوک تیز می شود که همه ی این عوامل میتوانند باعث شوند که چهره‌ی فرد مسن تر از سن واقعی او جلوه کند.
عکس قبل و بعد ایمپلنت دندان
کاندید مناسب برای جراحی ایمپلنت دندان
اگر یک یا چند دندان از دست رفته دارید، ایمپلنت دندان ممکن است گزینه مناسبی برای شما باشد اگر:
- استخوان فک شما سالم باشد و حجم کافی را داشته باشد.
- بیماری لثه نداشته باشد.
- بیماری یا عارضه ای نداشته باشید که بر روند بهبودی و ترمیم استخوان تاثیر منفی بگذارد.
دندانپزشک تعیین میکند که آیا این روش درمانی برای شما مناسب است یا خیر.
سن مناسب برای دریافت ایمپلنت دندانی
پایینترین سنی که فرد در آن مجاز به دریافت ایمپلنت میباشد، ۱۸ سالگی است. اما حتی در ۱۸ سالگی نیز باید برای دریافت ایمپلنت احتیاط شود چرا که ممکن است بیمار هنوز در سن بلوغ و رشد باشد. این بدان معناست که ممکن است استخوان‌های او هنوز در حال رشد و تغییر باشند.
برای انجام ایمپلنت در سنین بالا هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و هر فرد بزرگسالی که سایر شرایط کاشت دندان ایمپلنت را داشته باشد میتوان تحت عمل ایمپلنت دندان قرار گیرد.
بنابراین تنها محدودیت سنی مربوط به تکمیل شدن رشد استخوان فک میباشد و ایمپلنت دندان میتواند برای تمام افرادی که دوران رشد خود را تمام کرده اند انجام شود.
انواع ایمپلنت های دندانی
بیش از ۶۰ شرکت، ایمپلنت‌های دندانی و تاج‌های دندانی مورد استفاده در این روش درمانی را تولید می کنند. در نتیجه دندانپزشکان گزینه‌های انتخابی متعددی برای نیازهای متنوع هر بیمار دارند. از این رو، باید توجه داشته باشید که زمانی که توسط یک دندانپزشک تحت عمل کاشت ایمپلنت قرار می گیرید و بعدا برای تعمیر آن به دندانپزشک دیگری مراجعه می کنید، ممکن است این دندانپزشک جدید، تجربه و مهارت محدودی در مورد اجزای ایمپلنت استفاده شده برای شما داشته باشد.
ایمپلنت‌ها معمولاً بر اساس نوع روش و تکنیکی که برای کاشت آنها استفاده می شود، دسته بندی می شوند که به آنها ایمپلنت دو مرحله ای یا تک مرحله ای گفته می شود.
ایمپلنت های دو مرحله ای:
طی یک روش دو مرحله‌ای که شامل جراحی برای کاشت ایمپلنت در استخوان فک و بستن (بخیه زدن) بافت لثه میشود، انجام میگیرد. چند ماه پس از بهبودی، یک جراحی جزئی نیز برای چسباندن اباتمنت و ترمیم انجام میشود.
ایمپلنت های اندوستیل (اندوسئوس)
ایمپلنت‌های اندوستیل یا اندوسئوس رایج ترین نوع ایمپلنت‌های دندانی در کاشت دو مرحله‌ای هستند که در استخوان فک کاشته میشوند. ایمپلنت‌های اندوستیل عمدتاً به عنوان جایگزین بریج‌های دندانی یا پروتزهای متحرک استفاده میشوند که شامل انواع پیچی (رزوه دار)، انواع سیلندری (صاف) یا تیغه ای هستند.
ایمپلنت دندان تک مرحله ای:
روش تک مرحله‌ای شامل جراحی برای کاشت ایمپلنت بلندتر در فک می شود که این کار بلافاصله پس از کشیدن دندان انجام میشود، بطوریکه ایمپلنت در روی استخوان فک و سطح بالایی بافت لثه قرار می گیرد و سپس، بافت لثه بسته می شود (بخیه زده میشود) تا ناحیه بهبود یابد. در این روش انتهای ایمپلنت خارج از لثه قرار دارد و قابل مشاهده است، که پس از چندین ماه بهبودی میتوان اباتمنت و تاج موقت دندان را بدون نیاز به جراحی جزئی به آن متصل کرد.
ایمپلنت ساب پریو استیل:
ایمپلنت ساب پریو استیل به جای این که داخل استخوان فرو برود، بر روی استخوان و در داخل بافت لثه قرار میگیرد، در حالی که از یک اسکلت فلزی در زیر لثه برای نگه‌داشتن ایمپلنت استفاده میشود، البته امروزه به ندرت از این اسکلت فلزی استفاده می شود. ایمپلنت ساب پریو استیل در ابتدا برای نگه داشتن پروتزهای مصنوعی در بیمارانی با ارتفاع ناکافی استخوان فک استفاده می شد.
سایز یا اندازه ایمپلنت
یک معیار دیگر برای دسته بندی ایمپلنت‌ها بر اساس سایز و اندازه‌ی آنهاست (که به این معیار پلتفرم نیز گفته میشود)، که بطور کلی تعیین میکند که ایمپلنت‌ها را میتوان در کدام ناحیه‌ی دهان قرار داد. با این حال، در موردی متفاوت است و ویژگیهای فردی بیمار و نیازهای او و حجم استخوان فک تعیین میکند که باید از کدام ایمپلنت و با چه سایزی استفاده شود. فیکسچرها نیز دارای قطر و طول متفاوت هستند و این دو معیار، معیار مهمی در انتخاب نوع فیکسچر به شمار میروند.
پلتفرم استاندارد:
قطر این نوع پلتفرم از ۵/۳ تا ۲/۴ میلیمتر است که این نوع پلتفرم ها نسبتا کوتاه‌تر و باریک‌تر هستند و از آنها برای کاشت ایمپلنت در دندان های جلویی استفاده می شود.
پلتفرم عریض:
قطر این نوع پلتفرم ها از ۵/۴ تا ۶ میلی متر است که از این نوع پلتفرم ها بیشتر در انتهای دهان استفاده می شود.
پلتفرم مینی یا باریک:
قطر این نوع پلتفرم ها از ۲ میلی متر تا ۵/۳ میلیمتر است که این نوع پلتفرم ها عمدتاً برای کاشت در دهان بیمارانی مورد استفاده قرار میگیرند که فضای کمی بین ریشه های دندان هایشان وجود دارد و نمی توانند ایمپلنت بزرگتری دریافت کنند. همچنین ممکن است از این پلتفرم برای بیمارانی استفاده شود که حجم استخوان فک کافی ندارند. گاها نیز از این پلتفرم برای ایجاد پشتیبانی موقت برای پروتزهای موقت استفاده می شود.
نحوه آماده سازی برای دریافت ایمپلنت
فرآیند برنامه ریزی و آماده سازی برای کاشت ایمپلنت دندانی ممکن است شامل همکاری متخصصان مختلفی در این حوزه باشد از جمله، دکتر متخصص دهان و دندان، پزشک متخصص جراحی دهان و فک و صورت، پزشک متخصص در زمینه ی بیماری ها و مسائل مربوط به لثه که به آنها پریودنتیست گفته میشود، دندانپزشک متخصص در زمینه ی طراحی و اجرای پروتز یا دندانهای مصنوعی که به آنها متخصص پروتز گفته میشود، و در برخی موارد متخصص گوش، حلق و بینی (ENT).
از آنجایی که برای کاشت ایمپلنت های دندانی به یک یا چند جراحی نیاز خواهید داشت، جهت آماده شدن برای این فرآیند، باید تحت ارزیابی کاملی قرار بگیرید، از جمله:
- معاینه جامع دندانپزشکی: عکس برداری با اشعه ایکس و اسکن ۳ بعدی از دهان گرفته می شود و ممکن است مدلی نیز از دندان و فک شما ساخته شود.
- بررسی سابقه پزشکی شما: هرگونه سابقه بیماری یا مصرف دارو اعم از داروهای تجویزی و بدون نسخه و مکمل ها را به دندانپزشک خود اطلاع دهید. اگرچنانچه بیماری قلبی خاص یا پروتزهای ارتوپدی در بدن خود داشته باشید، پزشک ممکن است قبل از جراحی، داروهای آنتی بیوتیک را برای کمک به جلوگیری از بروز عفونت تجویز کند.
- طرح برنامه درمانی: این طرح و برنامه‌ی درمانی متناسب با شرایط و نیازهای شما طراحی میشود و شامل بررسی عواملی اعم از تعداد دندانهای مورد نیاز، وضعیت استخوان فک و وضعیت دندانهای باقی مانده در دهان می شود.
برای تسهیل تحمل درد حین جراحی میتوان از بیهوشی، بی حسی موضعی یا آرام بخش نیز استفاده کرد. با متخصص دندانپزشکی خود در مورد اینکه کدام گزینه برای شما مناسب‌تر است مشورت کنید. تیم پزشکی متخصص نیز بسته به نوع بیهوشی شما، نکات ایمنی در مورد خوردن و آشامیدن قبل از جراحی را به شما آموزش خواهد داد. اگر از آرامبخش یا بیهوشی عمومی برای شما استفاده شود، حتما از نزدیکان خود بخواهید که شما را به منزل ببرند و باید طوری برنامه ریزی کنید که بقیه ی روز را استراحت کنید.
در طول عمل کاشت ایمپلنت دندان چه اتفاقی می افتد؟
کاشت ایمپلنت دندان معمولا طی چندین ماه و همراه با یک سری عمل ها و تست های جزئی تکمیل می شود.
- در ابتدا اسکن ۳ بعدی و عکسبرداری با اشعه ایکس انجام می شود تا دندانپزشک تصویر واضحی از محلی که ایمپلنت باید در آن قرار بگیرد را داشته باشد.
- ایمپلنت طی یک جراحی جزئی در استخوان فک کاشته میشود. معمولاً طی جراحی شما تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی قرار میگیرید تا دردی حس نکنید.
- طی چندین ماه، استخوان فک در اطراف ایمپلنت دندان رشد می کند و با آن ادغام می شود.
- بعد از ادغام ایمپلنت با استخوان فک و ثابت شدن ایمپلنت، دندانپزشک پایه یا اباتمنت را نصب می کند.
- پس ازمدتی، دندانپزشک قالبی از دهان برای ساختن دندان یا تاج مصنوعی می گیرد.
- در نهایت، تاج دندان به فونداسیون پیچ یا چسب می شود.
کاشت ایمپلنت روند تقریبا آهسته‌ای دارد و نیازمند مراجعه‌ی مکرر به دندانپزشک و احتمالا به اسکن یا عکسبرداری با اشعه ایکس نیاز خواهد داشت.
بهبودی و ریکاوری، اقدامات تکمیلی و مراقبت های بعد از عمل
بهبودی از کاشت ایمپلنت دندانی، به عوامل متعددی بستگی دارد. با این حال، ثابت شده است که رعایت بهداشت دهان و دندان موجب بهبودی کامل و اطمینان از ادغام کامل ایملپنت با استخوان فک می شود. عدم مسواک زدن و عدم استفاده از نخ دندان می تواند موجب شکست کاشت ایمپلنت شود. اگر بهداشت دهان و دندان رعایت نشود نیز ممکن است نواحی اطراف ایمپلنت دچار عفونت شوند. سیگار کشیدن نیز میتواند احتمال شکست کاشت ایمپلنت را افزایش دهد، بنابراین بعد از عمل کاشت ایمپلنت باید از سیگار کشیدن خودداری شود. تمیز کردن نواحی اطراف محل کاشت ایمپلنت میتواند به روند بهبودی و ادغام استخوان کمک کند.
پس از جراحی اولیه ممکن است درد و ناراحتی خفیفی وجود داشته باشد. تورم لثه و صورت، و همچنین خونریزی و کبودی جزئی نیز ممکن است در محل کاشت ایمپلنت رخ دهد. متخصص ایمپلنت برای تسکین هرگونه درد و ناراحتی، داروهای مسکن تجویز خواهد کرد. تا ۵ الی ۷ روز بعد از جراحی، باید از غذاهای نرم استفاده کنید. در صورت وجود بخیه، باید بخیه‌ها توسط دندانپزشک برداشته شوند. با این حال، معمولا از بخیه‌های قابل جذب در این روش استفاده می شود که نیازی به برداشته شدن ندارند.
بهبودی از عمل جراحی کاشت ایمپلنت تا ۶ ماه طول می کشد و نصب و قرار دادن تاج دندانی نیز تا ۲ ماه بطول خواهد انجامید. این بازه‌ی زمانی مورد نیاز برای بهبودی، تا حد زیادی به نحوه‌ی مراقبت و اقدامات فردی شما بستگی دارد. باید به طور منظم توسط دنداپزشک خود ویزیت شوید تا از پیشرفت روند بهبودی شما اطمینان حاصل شود. اگر به درستی و بطور صحیح از ایملپنت خود مراقبت کنید میتواند تا آخر عمر دوام و ماندگاری داشته باشد.
آیا جراحی ایمپلنت دندان دردناک است؟
- حین انجام این روش، بیمار به دلیل بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی، هیچ دردی حس نخواهد کرد.
- پس از از بین رفتن اثر داروی بی حسی موضعی، ممکن است درد خفیفی حس شود که میزان این درد نیز در هر فرد متفاوت است.
- با این حال، به طور کلی، اکثر افراد بعد از کشیدن دندان، احساس درد و ناراحتی می کنند.
- یک کیسه یخ سرد بلافاصله پس از درمان بروی پوست ناحیه جراحی شده گذاشته می شود تا به کاهش تورم کمک کند.
- این درد معمولا با مصرف داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا استامینوفن تسکین می یابد.
- در صورتی که جراحی تهاجمی‌تری انجام شود، ممکن است به داروهای مسکن قوی‌تر و مدت زمان بهبودی طولانی‌تری نیاز باشد.
- ممکن است تا چند هفته‌ی آینده بجز داروهای مسکن، به مصرف آنتی بیوتیک و شستشوی دهان هم نیاز باشد تا بهبودی کامل میسر شود.
خطرات، عوارض جانبی و مشکلاتی احتمالی ایمپلنت دندان کدامند؟
هر مرحله ازجراحی ایمپلنت دندان همیشه خطرات و عوارض جانبی احتمالی خود را برای بیمار یا برای موفقیت عمل کاشت بهمراه دارد. پزشک برای موفقیت کاشت ایمپلنت باید از سلامت کامل بیمار و پیشروی صحیح روند بهبودی اطمینان حاصل کند که این امر نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد. دقیقا مانند هر عمل جراحی دیگری، در این روش نیز باید اختلالات خونریزی، عفونت، آلرژی، شرایط پزشکی موجود و داروها قبل از شروع درمان مورد بررسی قرار بگیرند. خوشبختانه درصد موفقیت ایمپلنت دندان بالاست و بروز عوارض مانند عفونت، شکستگی ایمپلنت دندان، آسیب به بافت اطراف (عصب‌ها، رگ‌های خونی، دندانهای مجاور) و بارگذاری بیش از حد ایمپلنت دندان جزو موارد غیرمحتملی هستند که بسیار به ندرت رخ میدهند. توجه داشته باشید که مراجعه به یک جراح دندانپزشکی مجرب و ماهر میتواند از بروز بسیاری از این موارد جلوگیری کند.
قیمت ایمپلنت دندان
هزینه ایمپلنت دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد و در هر شخص متفاوت است. برخی عوامل مؤثر در قیمت ایمپلنت شامل موارد زیر میباشند:
- برند ایمپلنت مورد استفاده
- نوع روکش ایمپلنت
- نیاز یا عدم نیاز به پیوند استخوان
- روش کاشت دندان ایمپلنت انتخاب شده
- آزمایش ها و عکسبرداری های قبل از ایمپلنت
- دندانپزشک انجام دهنده ی جراحی ایمپلنت
به طور کلی هزینه کاشت دندان ایمپلنت ممکن است گران به نظر برسد. اما دوام بسیار زیاد ایمپلنت و عدم نیاز به انجام پروسه های مکرر در سال های بعدی، ایمپلنت دندان را عملی مقرون به صرفه ساخته است که ارزش سرمایه گذاری دارد.
سوالات متداول
آیا می توان ایمپلنت دندان را در یک روز انجام داد؟
ایمپلنت‌های یک روزه یا فوری را می توان طی یک جلسه انجام داد که بسته به تعداد دندانهای مورد نیاز برای کاشت، مدت زمان آن از ۳۰ دقیقه الی ۳ ساعت متغیر است. با اینحال باید توجه داشته باشید که شما مطب را با دندانهای دائمی ترک نمیکنید اما، با دندان موقت نیز حین ترک مطب لبخندی زیبا خواهید داشت.
چه زمانی پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت دندان ضروری است؟
زمانی که حجم استخوانی فک بیمار کافی نباشد به پیوند استخوان فک نیاز خواهد بود.
آیا کاشت ایمپلنت دندان دردناک است؟
حین انجام این روش، بیمار به دلیل بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی، هیچ دردی حس نخواهد کرد. پس از اتمام کاشت و با از بین رفتن اثر داروی بی حسی ممکن است درد خفیفی حس کنید.
ماندگاری و دوام ایمپلنت دندان چگونه است؟
با رعایت بهداشت دهان و دندان و با مسواک زدن منظم و نخ دندان کشیدن و مراجعه ی منظم به دندانپزشک، ایمپلنت میتواند بصورت مادام العمر ماندگاری داشته باشد. با این حال، ایمپلنت‌ها معمولا ۱۰ الی ۱۵ سال دوام می‌آورند تا زمانی که بدلیل ساییدگی یا شکستگی نیاز به تعویض داشته باشند.
مدت زمان ثابت شدن ایمپلنت دندان بعد از عمل چقدر است؟
تقریباً ۶ الی ۸ ماه طول می کشد تا ایمپلنت های دندانی به طور کامل بهبود پیدا کنند و شما بتوانید بصورت عادی از آنها استفاده کنید.
آیا شکست کاشت ایمپلنت ممکن است؟
ایمپلنت‌های دندانی درصد موفقیت بالایی دارند، اما کاشت ایمپلنت در برخی از افراد با شکست مواجه میشود مخصوصاً اگر توسط پزشک متخصص و با تجربه انجام نشود. تخمین زده میشود که تنها حدود ۵ درصد از ایمپلنت‌های دندانی، بعد از گذشت مدت کوتاهی از عمل یا ماه ها و سالها بعد از آن، دچار شکست میشوند.
آیا می توان بروی دندانهای جلویی نیز ایمپلنت دندانی دریافت کرد؟
قطعا بله. ایمپلنت‌های دندانی یک انتخاب عالی برای جایگزینی دندانهای جلویی هستند. در مقایسه با سایر روش‌ها اعم از بریج دندانی، کاشت ایمپلنت هیچگونه تاثیری بر دندانهای مجاور نمیگذارد و بسیار طبیعی تر به نظر میرسند.
آیا لثه ی اطراف ایمپلنت رشد می کند؟
طی روند بهبودی، لثه‌ی اطراف ایمپلنت نیز رشد میکند و همانند پوشش دندانهای طبیعی، اطراف ایمپلنت را پوشش میدهد. با این حال، دندانپزشک حین معاینه این مورد را بررسی میکند تا از رشد لثه بروی ایمپلنت پیشگیری کند.
چند دندان را می توان به ایمپلنت وصل کرد؟
بسته به وضعیت لثه و استخوان فک فرد، گاهی اوقات می توان یک ایمپلنت را برای حمایت از دو دندان مجاور قرار داد. معمولاً از چندین ایمپلنت برای قطعات متحرک استفاده می شود.
چه مدت طول می کشد تا لثه ها بعد از کاشت ایمپلنت ترمیم شوند؟
بهبودی لثه بعد از تقریبا ۳ روز شروع میشود. بعد از ۱ الی ۲ هفته نیز روند بهبودی لثه تکمیل میشود. یکی دیگر از مراحلی که در روند کاشت ایمپلنت نیاز به بهبودی و ترمیم دارد، پیوند استخوان فک است. برخی از بیماران در صورت کاهش چشمگیر حجم استخوان فک به پیوند استخوان نیاز خواهند داشت.
چه مدت بعد از کاشت ایمپلنت می توان تاج دندان دریافت کرد؟
بطور کلی بعد از ۳ الی ۶ ماه بهبودی می توان تاج را روی ایمپلنت قرار داد. اگر دندان ایمپلنت شده جزو دندانهایی باشد که باید ظرفيت تحمل بار بالایی داشته باشد، این پروسه ممکن است طولانی‌تر باشد.
بعد از کاشت ایمپلنت دندان چه نوع غذاهایی باید مصرف کرد؟
بلافاصله پس از جراحی، توصیه می شود که از مواد غذایی نرم و مایع مانند اسموتی، ماست، بستنی، پودینگ، سس سیب، پوره سیب زمینی، سوپ خامه ای استفاده کنید.
